Metgod: ''Als hij trainer wordt, wekt dat gelijk verwachtingen''

Toeval of niet, maar na het behalen van het 16e kampioenschap neemt ESPN een kijkje in het verleden van Feyenoord. De titel uit 1993 wordt namelijk op typerende wijze in beeld gebracht door de sportzender. Veel hoofdrolspelers komen aan het woord. Er worden unieke beelden getoond en vooral veel mooie verhalen en doelpunten passeren de revue.

Van Hanegem
Aan het begin van het seizoen treedt De Kromme aan als hoofdtrainer. Als opvolger van Wim Jansen heeft Feyenoord niet te klagen over de inbreng van clubiconen. ''Als hij trainer wordt, wekt dat gelijk verwachtingen. In dat jaar moest hij de cursus nog doen. Het is natuurlijk wel een aparte ervaring om een trainer te hebben die zijn papieren nog niet heeft'', kijkt John Metgod terug.

De legendarische voetballer maakte ook als trainer indruk op zijn spelers. Metgod vervolgt: ''We waren vaak na wedstrijden pas om twee uur ’s nachts weer in het hotel. Hij kwam dan bij ons in de kamer met zijn trainingspak. Hij ging zitten en vertelde urenlang verhalen. We zaten ademloos naar hem te luisteren.''

Kiprich
Over iconische verschijningen gesproken, kan Jószef Kiprich niet ontbreken. De Hongaarse cultspits kon zich na verloop van tijd goed nestelen in een bijzondere ploeg. ''We haalden bij iedereen kattenkwaad uit. Niemand was daar verontwaardigd over. Toen ik geblesseerd was, ik verveelde me dood, heb ik van iedereen de autosleutels verwisseld. De paniek in hun ogen had je moeten zien toen de auto’s niet startten.''

Zijn liefde voor de club steekt hij niet onder stoelen of banken. Als hij praat over Het Legioen is een kleine twinkeling in zijn ogen te onderscheiden. ''Voor zo’n publiek kun je niet slecht spelen. Ik probeerde Feyenoord altijd te helpen. Dat er zoiets bestaat als de Coolsingel, is ongelooflijk. Het publiek had zo’n invloed op ons.''

Moskou
Het seizoen werd gekenmerkt door euforie, maar niet alles verliep soepel. Een bijna vergeten wedstrijd in de Europacup 2 komt namelijk ook ter sprake. Tegen Spartak Moskou moest Feyenoord winnen om nog kans te maken op de volgende ronde, uiteindelijk verloren de Rotterdammers met 3-1. ''De wedstrijd was afgelast. Er lag overal sneeuw. Dat ging dooien, waardoor het een modderpoel werd'', aldus Ruud Heus.

De teammanager tijdens dat seizoen, Hans Hagelstein, geeft een bijna mythische anekdote prijs. ''Ze hadden 50.000 kaarten verkocht. Dus toen kwamen er allemaal soldaten en oude vrouwtjes het veld op om het droog te maken. De scheidsrechter keurde het ’s middags weer af. Toen moesten we de volgende dag in het stadion van Torpedo Moskou spelen. De supporters hadden geen visum meer en moesten weer naar huis.''

Kampioenwedstrijd
Na een nek-aan-nek race tussen Feyenoord en PSV slepen de Rotterdammers op de laatste speeldag te titel in de wacht. De legendarische wedstrijd in Groningen kan menig supporter zich nog wel voor de geest halen. Voorafgaand aan de wedstrijd ging het er volgens Heus echter ontspannen aan toe: ''We zaten zaterdagavond nog een hele tijd te klaverjassen, heel ontspannen. De ochtend werden we wakker en de zon scheen. Toen zei John (de Wolf, Red.): 'we worden kampioen.' Toen was alle spanning weg.''

John de Wolf moest na afloop van de gewonnen wedstrijd (0-5) zijn meerdere erkennen in de fans die het veld bestormden om het kampioenschap te vieren. ''Alle supporters kleden je helemaal uit. Ik had alleen m’n onderbroek nog aan. Dat hoort ook zo vind ik. Mensen die je altijd achterna reizen, moet je iets geven.''

Coolsingel
Een ongebruikelijk tafereel deed zich vervolgens voor. Niet per bus, maar per vliegtuig werden de spelers naar Rotterdam gebracht. Aanvoerder Metgod had dit niet verwacht: ''Ik kan me herinneren dat we het heel raar vonden dat we met het vliegtuig moesten. Het is natuurlijk wel fijn dat je zo snel mogelijk in Rotterdam bent.''

Met het vliegtuig van een bevriende sponsor trokken de spelers richting Rotterdam om de schaal aan een volle Coolsingel te laten zien. Metgod kan zich dat nog goed herinneren: ''Ik vond het lang duren. Als je in de Burgerzaal staat, wil je gelijk naar buiten. We moesten wachten op de mensen die uit Groningen kwamen, we konden het natuurlijk niet maken om het zonder hen te vieren. Ze kregen ook een speciaal plekje op het plein.''