Thomas van den Belt heeft opnieuw aangegeven dolgraag de overstap naar Feyenoord te willen maken. De 21-jarige middenvelder van PEC Zwolle zag tijdens de winter transfer window tot zijn grote teleurstelling de clubs geen akkoord bereiken over een transfersom. Naast Feyenoord was ook AZ concreet in de markt voor Van den Belt.
''Dat zulke clubs in de winter langs zouden komen, daar had ik helemaal niet op gerekend'', begint de middenvelder zijn verhaal in Voetbal International. ''In de zomer dacht ik: Als ik na dit seizoen naar de subtop van de Eredivisie kan, zou dat prachtig zijn. Maar dan komt in de winterstop ineens de koploper, dat is wel heel speciaal. Helemaal omdat ik van jongs af aan al Feyenoord-supporter ben. AZ had ook veel te bieden, maar voor Feyenoord spelen is een droom die ik al zó lang koester. Als je kijkt waar ik vandaan kom en hoe snel het gegaan is, het afgelopen anderhalve jaar, dat is eigenlijk niet normaal.''
PEC Zwolle weigerde een bod van ruim anderhalf miljoen euro van Feyenoord. ''Ik snap het standpunt van de club ook wel, hoor. Je hebt doelen, die spreek je uit en dan is het misschien gek om je beste speler te laten gaan in de winter. Maar voor mij persoonlijk was het wel een flinke teleurstelling. Je kan naar de nummer één van de Eredivisie, dat is een droomtransfer en zó’n enorme positieverbetering. Sportief én financieel. Dat kun je als club eigenlijk niet tegenhouden, vind ik. Ik weet dat ik belangrijk ben voor PEC, maar ik ben toch ook niet onmisbaar? We hebben genoeg kwaliteiten om het zonder mij te redden.''
''Ja, ik wilde heel graag naar Feyenoord, maar het voelde niet goed om te gaan muiten. Ik heb met mijn volle verstand bijgetekend om in de zomer een stap te maken. Niemand had verwacht dat ik me zo zou ontwikkelen, dat heb ik ook aan deze club en deze staf te danken'', vertelt Van den Belt, die met veel belangstelling kijkt naar Feyenoord. ''Het is voor mij nu wel pijnlijk om Feyenoord te zien spelen, in een kolkende Kuip. Met alle blessures die ze hebben en alle mooie wedstrijden die eraan komen. Dan denk je toch: Daar had ik ook kunnen staan. Natuurlijk is het een grote stap en was het even wennen geweest, maar ik ben ervan overtuigd dat ik van waarde had kunnen zijn.''